RCE draagt Collectiewijzer netwerk over aan Stichting E30

Schermafbeelding 2013-04-17 om 23.03.33De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) draagt op 18 april tijdens de Restauratiebeurs in Den Bosch het Collectiewijzer netwerk over aan Stichting E30. Het Collectiewijzer netwerk zorgt voor kennisoverdracht, nieuwsvoorziening, opinie en speelt een verbindende rol tussen professionals op gebied van o.a. collectiebeheer, -behoud, -management, restauratie, (preventieve) conservering en waardering van roerende (museale) erfgoed collecties. Er staat een weblog centraal (307 berichten en 1991 reacties), er is een wiki, er is een verzameling van ruim 350 handleidingen, onderzoeken, artikelen, scripties e.d. (die volgens Scribd meer dan 300.000 keer bekeken zijn), een LinkedIn groep met diverse subgroepen, Collectiewijzer is actief op twitter, slideshare, etc.

Deze overdracht is eigenlijk groot nieuws. Het is voor het eerst dat een dergelijk omvangrijk netwerk in de (roerend) erfgoedsector, dat is gerealiseerd en beheerd door de Rijksoverheid, aan alle vakgenoten in de sector wordt overgedragen, maar dan ook volledig. De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed blijft wel (actief) betrokken maar verruilt nu de rol van initiatiefnemer, opdrachtgever en beheerder voor die van participant. En dat is een belangrijke stap, vooral omdat die zo duidelijk en weloverwogen genomen wordt. Daar ben ik op mijn beurt trots op, omdat ik ze die stap al een tijd geleden heb voorgesteld en omdat ze mij na ampel beraad toch helemaal vertrouwd hebben. De overdracht van zo’n netwerk, met alle verantwoordelijkheden, content, context, connecties en techniek is veel complexer dan je in eerste instantie zou denken. Daar zijn we evenwel goed uitgekomen. Alle bestaande bijdragen aan het netwerk zullen onder de zelfde voorwaarden als voorheen, de Creative Commons CC BY-SA 3.0 NL licentie, beschikbaar blijven voor alle vakgenoten. Natuurlijk hoop ik op veel nieuwe bijdragen, opdat vakgenoten in Nederland en Vlaanderen kunnen leren van alle beschikbare kennis en ervaring. Dat is leerzaam voor individuele experts, inspirerend voor de interactie tussen diverse experts en goed voor de sector als geheel.

Het betekent dat Stichting E30 nu de taak heeft zoveel mogelijk vakgenoten en andere belanghebbenden bij het netwerk te (blijven) betrekken, uit te dagen, een stem te geven, met elkaar te verbinden en deelgenoot te maken van Collectiewijzer.
Namens Stichting E30, de organisatie die bijvoorbeeld ook achter Erfgoed 2.0, ErfgoedNieuws, ErfgoedZaak en Inheritage.eu staat, zal ik de komende tijd aan de slag gaan met het opzetten van een Redactieraad, betrekken van meer auteurs voor het weblog / magazine en leggen van verbindingen met vooral ook offline bijeenkomsten, debatten, trainingen en meer. Het Collectiewijzer netwerk zal de komende tijd vooral veel samenwerking zoeken en aansluiting bij andere netwerken en platforms.

Dat doe ik voorlopig pro deo en dat kan nu niet anders. Aan de deelnemers (auteurs, redactieleden) vraag ik hetzelfde. Aan belanghebbende organisaties zal ik op termijn een bescheiden bijdrage vragen, zodat we de hosting en het onderhoud kunnen blijven verzorgen. Stichting E30 krijgt een ge-update netwerk, heeft bijna 3 dagen vergoed gekregen voor de bijkomende communicatie (waaronder ook opstellen van een overdrachtsdocument, benaderen van de auteurs en andere eertijds betrokkenen), maar ontvangt van de Rijksdienst verder geen financiële ondersteuning voor deze taak.
Hoewel ik niet direct een expert ben op gebied van restauratie of conservering en in dat deel van de sector niet bijzonder veel te zoeken heb, doe ik het met plezier.

Nu is Collectiewijzer en de inhoud daarvan niet compleet nieuw voor mij. In 2009 ben ik begonnen met een strategie voor (de) Collectiewijzer. In 2010 realiseerde ik als coördinator het huidige Collectiewijzer netwerk, samen met Hans Schraven, Micon Schorsij, Blair Kneppers en met Marina Raymakers als zeer betrokken opdrachtgever en voorvechter van onze aanpak. Daarna ben ik er samen met Hans mee bezig gebleven.

En ik vind het ook passen bij Stichting E30 en Erfgoed 2.0, aangezien het meer raakvlakken heeft met de onderwerpen op Erfgoed 2.0 dan je in eerste instantie zou denken. Dat is omdat het omgaan met en kiezen voor collecties steeds meer een zaak van publiek belang is waarbij participatie van het publiek (bijna) een vereiste is, omdat innovatie ook hier nodig is en nieuwe media daarin een (grote) rol spelen.

 

Leave a Reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.