MW2011: AR – 5 indicatoren voor succes

Ok, AR is in. Zo veel is wel duidelijk. Maar waarom zou (mobile) Augmented Reality nu op de top van de hype cycle staan? Komt het doordat er nu heel veel smartphones beschikbaar zijn, compleet met breedband verbindingen, of is het de volgende stap in connectiviteit: ter plekke, tezelfdertijd en persoonlijk-sociaal, waarbij ervaring aan informatie verbonden is? Nancy Proctor gaf vandaag in haar MW2011 workshop een aantal indicatoren voor succes bij het toepassen van (mobile) augmented reality. Via twitter werd het natuurlijk al volop verspreid (ook door mij). Ik vertaal ze hier even voor het gemak.
1. Kwaliteit
2. Relevantie
3. Toegankelijkheid (ook van benodigde technologie c.q. hardware)
4. Betrouwbaarheid (deskundigheid + geloofwaardigheid)
5. Duurzaamheid
Zelf kon ik helaas niet bij de workshop zijn, hoewel ik deelneem aan de MW2011 conferentie; de workshop was al volgeboekt. Met een vooruitziende blik startte Nancy Proctor al een tijd geleden haar MuseumMobile wiki, waar kennis en tips op gebied van mobiele toepassingen (waaronder AR) verzameld, toegelicht en verspreid worden (want dat is immers wat een wiki doet). Eigenlijk is het een wordpress weblog dat als een interactieve deken over een wiki (wikispaces) heen ligt. Daarmee heeft ze op een eenvoudige manier kennis aan ervaring en persoonlijke toelichting gekoppeld.
Zelf zegt ze er dit over: “The MuseumMobile wiki is an outgrowth of Tate’s Handheld Conference Wiki, which was initially developed for a September 2008 conference hosted by Tate Modern. It is a free public wiki and continues to grow as a repository for resources, best practice, and conversation about mobile interpretation and technologies for museums and cultural sites.”

Op deze wiki stelt Nancy Proctor bijvoorbeeld ook de slides ter beschikking van haar workshops en ook een lijst met Examples of “un-tours”/”detours”. Via kwam ik op een pagina van MIDEA, the Marcus Institute for Digital Education in the Arts, waar onder de noemer ‘Recruiting the World: Mobile Strategy at the Smithsonian’ een andere recente presentatie (pptx, ruim 70 slides met aan het eind ook veel praktische handleidingen zoals die voor het Smithsonian zijn opgesteld) van Nancy te vinden is. Daarmee geeft ze aan dat wat haar betreft een mobiele strategie twee richtingen op werkt: enerzijds biedt het mogelijkheden om ‘bezoekers’ op andere plekken in contact te brengen met content, maar dat naast deze toch tamelijk aanbodgerichte aanpak de strategie er ook op gericht kan zijn om juist kennis en ervaring van de ‘bezoekers’ op te doen, een vorm van crowdsourcing dus.

Dat laatste zou een oplossing kunnen bieden voor het plaatselijk gebrek aan (historisch) beeldmateriaal bij de Augmented Reality app van PhillyHistory.org (gemaakt door Azavea). Gister werd deze app – in het kader van Museums and the Web 2011-  tijdens een AR-tour door Philadelphia gedemonstreerd aan geïnteresseerden.  Ik deed (na een lange dag met 3 intensieve museumbezoeken) mee aan de wandeling en kon ervaren dat er naast een boels moois ook nog heel wat mankementen waren. Allereerst was het koud en winderig, wat het langdurig vasthouden van een smartphone minder lezierig maakt. De app was nog niet in de iTunes app store te krijgen, dus moesten we ter plekke staan te klungelen met het van elkaar overnemen van de link. Mijn iPhone 3G kan niet met Layar overweg en dus had ik de app voor niets gedownload. Je moet dus niet alleen een smartphone hebben, maar ook nog een recente.
Maar er waren ook positieve zaken te melden. Doorgaans plaatst layar de foto’s gewoon plat over het beeld in je camera. De makers van deze AR app hebben er heel veel tijd in gestoken om de foto’s in het juiste perspectief (afhenkelijk van de hoek waaronder je naar een gebouw kijkt) en op het juiste formaat (ver af of dichtbij) te plaatsen. Dat werkte helaas nog niet vlekkeloos. Toch gaf de AR wel een verrijking van wat daar werkelijk te zien was, mede omdat er de afgelopen decennia in Philadelphia zoveel veranderd is en PhillyHistory.org 90.000 (!) foto’s uit het archief aan de app had toegevoegd. Het gaf ook inzicht in het leven van de migranten in de stad en bracht ons zo op plekken waar je anders niet zomaar gekomen was en die toch een bijzonder verleden aan je kunnen openbaren. Op dat moment neem je de gebrekkigheid van de app en het meekijken op de smartphone van iemand anders voor lief.

We bespraken tijdens het lopen onderling de makkes van zulke nieuwe techniek. Maar de conclusie was toch dat je kunt blijven wachten op de nieuwste en beste camera, de beste iPad, de echte ‘state of the art’ technologie, maar dat dit wachten per definitie eindeloos is, omdat de ontwikkelingen zo snel gaan en blijven doorgaan. Het is daarom van belang om net als altijd te bedenken wat je wilt bereiken, waarom je dat wilt en voor / met wie je dat wilt doen. En als daarin past dat een beperkt aantal vooruitstrevende mensen, die mogelijk wel weer anderen enthousiast maken, onderweg een toegevoegde werkelijkheid willen ervaren, dan kun je zeker voor (mobiele) AR kiezen.

Meer informatie over deze AR-app en hoe die gebouwd is, vind je op het weblog van de makers Azavea. De app is in ieder geval te vinden in de Android Market.

Tot slot nog een video die een aardig of juist angsaanjagend toekomstbeeld van Augmented Reality schetst (via augmentedplanet.com):