Create, share and listen. Drie dagen Digital Storytelling
Gastredacteur: Menno Heling
Het vertellen van verhalen kent een lange geschiedenis. Met de opkomst van sociale media werd de drempel verlaagd om iedereen een eigen verhaal te laten vertellen. 15 jaar geleden richtte Joe Lambert het Centre for Digital Storytelling op. De kern van Digital Storytelling (DS): hoe vertel je een pakkend verhaal in maximaal 250 woorden, met muziek en 25 beelden of video?
Joe Lambert organiseert inmiddels elke twee jaar een internationaal congres over de mogelijkheden van DS. Op 5 tot 7 februari vond dat plaats in Lillehammer, Noorwegen.
De redactie van MMNieuws (ook actief voor Plaatsen van Betekenis) telde ongeveer 300 aanwezigen – voornamelijk Scandinaviërs. Zij luisterden naar een serie presentaties die draaiden rond de vraag hoe je van online consumenten producenten van persoonlijke verhalen kunt maken.
Digital Story telling en cultureel erfgoed
Op de eerste dag gaven drie belangrijke projecten een korte presentatie over DS en cultureel erfgoed: Digitaltfortalt (Noorwegen), Platsr (Zweden) en 1001fortaellinger (1001 stories, Denemarken). Stuk voor stuk inspirerende voorbeelden voor Plaatsen van Betekenis. De belangrijkste aspecten waar deze projecten zich in het kader van dit congres mee presenteerden, waren:
– User Generated Content is relatief makkelijk te delen via sociale media, maar onderzoek naar het bereik en het effect ervan ontbreekt nog
– Betekenis geven aan deze verhalen is een belangrijk issue, zowel voor de auteurs/publiek als voor de erfgoedsector zelf.
Daarnaast is er het probleem wie het eigendom ervan kan claimen.
1001 stories (DK) heeft in de eerste fase gewerkt met verhalen, verteld door professionals. Nu wordt geleidelijk aan ook het publiek uitgenodigd om verhalen te uploaden. De campagne om dit te bevorderen was succesvol: het aantal unieke bezoekers van de website is gestegen tot ongeveer 1.000 gebruikers per dag. Daarbij wordt hevig ingezet op widgets op sites van erfgoedinstellingen (inmiddels meer dan 50) en SEO.
Het Platsr.se project uit Zweden is recent live gegaan. Het project richt zich uitsluitend op het maken en delen van verhalen. Om de betekenis te vergroten heeft dit platform een koppeling met de landelijke database van erfgoedobjecten. Het publiek wordt op ingenieuze wijze geconfronteerd met deze objecten en kan ze linken aan fysieke plaatsen. Dit Zweedse initiatief kent een aparte (gesloten) interface waarmee erfgoedprofessionals metadata (verhalen, video etc) kunnen uploaden. De redactie stelt aanvullende vragen aan de professionele gebruiker om de content interessanter te maken.
Gebruikers kunnen zelf groepen aanmaken voor gedeelde interessegebieden. Op een ‘MyPlatsr-pagina’ kunnen gebruikers hun eigen profiel aanmaken. Met de resultaten daarvan wordt echter nog niet veel gedaan; de nadruk ligt vooralsnog op steden en regio’s die zich via Platsr kunnen presenteren.
Het Noorse Digitaltfortalt (Beta voor KulturReise) is nog niet zo lang online, maar bevat al wel 1.650 verhalen en 500 video’s. Dit relatief snel behaalde resultaat werd bewerkstelligd door het geven van workshops DS voor 500 mensen. Het succes van de site ligt er vooral in dat het openstaat voor iedereen. Om de User Generated Content op gang te brengen was een zekere vorm van coaching belangrijk. Van de reeds verzamelde content is 40% afkomstig van ‘gewone’ gebruikers; 60% is door erfgoedinstellingen geupload. Opmerkelijk is dat de top 5 van populairste verhalen afkomstig is van gewone, geïnteresseerde gebruikers. Platsr scoort inmiddels meer dan 3.500 bezoeken per week.
Directeur Gunnar Urtegaard van de Norsk Kulturråd, die direct betrokken is bij Digitalttortalt, presenteerde een serie issues die ook bij de opzet van Plaatsen van Betekenis spelen. Hoe link je data uit de nationale database van erfgoedinstellingen? Hoe bouw je een nationale infrastructuur waar ook Europeana mee uit de voeten kan? Hoe integreer je sociale media en hoe verrijk je je data? Hoe maak je jouw informatie aantrekkelijk voor ‘people on the move’? En welke specifieke wensen en eisen hebben reizende automobilisten, groepsreizen, passagiers op een pontveer? Kulturreise start met een aantal pilots, waarbij de doelgroep uitvoerig getest wordt op voorkeuren. Wat is waar en wanneer need to have of nice to know?
Alle drie projecten richten zich op dit moment meer en meer op UGC. Dat moet een zekere duurzaamheid bevorderen (NO), de zichtbaarheid vergroten (SE) en de site ook interessanter maken voor de toeristische markt (DK). De drie projecten onderschrijven het belang om verhalen vanuit meerdere perspectieven te laten vertellen, ook al wordt daar nog geen actieve strategie voor ontwikkeld. Alle drie projecten werken onder Creative Commons license.
In een gesprek dat de redactie van MMNieuws had met Mette Bom van het Deense initiatief bleek dat zelfs na vier jaar er nog veel tijd gaat zitten in user testing. Mette’s advies: luister naar je gebruikers voordat je verder gaat met uitbreiden van de site. 1001 stories was al opgezet als initiatief uit de toeristische hoek en kijkt nu naar de mogelijkheid om een routeplanner te ontwikkelen.
De Noren maken zich meer zorgen over de controle van de kwaliteit, meer dan 1001 stories in de afgelopen jaren heeft gedaan. Mette Bom: ‘Als je je openstelt voor UGC, dan moet je daar niet moeilijk over doen. Focus op de mogelijkheden en niet op de beperkingen van het systeem, ook al ondervind je wellicht bij het (door)ontwikkelen nogal wat politieke aandacht (SE).’
Gezien de overlap in scope en doelgroep bij de hiervoor beschreven projecten heeft Plaatsen van Betekenis voorgesteld om kennis, ervaringen en mogelijke investeringen te gaan delen. De vier projecten hebben besloten om samen snel een aparte kenniswiki op te zetten op een aantal issues: infrastructuur van software, testresultaten, wensen ten aanzien van een te ontwikkelen gebruikersmonitor, UGC, etc.
Lees de rest van het verslag op het Plaatsen van Betekenis KennisBlog: plaatsenvanbetekenis.nl