Droste effect of ‘verderkijker’: Google goggles

Google Goggles is een beta versie van een applicatie voor het android platform van Google (Google bemoeit zich ook met de mobiele markt, en dan gaat het om android toestellen, en dus is er een eigen android platform). Overigens zouden we in dit verband beter over het beta-web dan over web 2.0 kunnen spreken. Want juist het ontwikkel-stadium is van belang voor de meeste applicaties. Waar vroeger de lancering van een website het slotakkoord was van een (soms lang) traject (“de website is klaar”), is de lancering nu de ouverturen van een (soms lang) proces (“hier begint onze web-conversatie“), waarin een  applicatie, platform, discussie, campagne of ‘wave‘ groeit, verandert en doorontwikkeld wordt. Of zoals Google zelf zegt: “This is just the beginning – it’s not quite perfect yet. Works well for some things, but not for all.” Als er al een aanpak en strategie gekozen kan worden voor sociale media, is het deze wel.

Goggles is een logisch vervolg op wat je het wezen van Google zou kunnen noemen. Dan denk ik aan een matroos die in het kraaiennest op de uitkijk staat met een kijker waarmee je verder kunt kijken dan met je eigen ogen. Het beeld dat hij ziet, vergelijkt hij razendsnel met beelden (en andere informatie) die hij kent en zo kan hij wat hij ziet interpreteren en presenteren als resultaat. En niet alleen is het visueler zoeken, maar ook geeft het de verschuiving van web naar mobiel aan. Op die manier staat Goggles voor de samenvoeging van beeld herkenning en augemented reality technologie en biedt het je de mogelijkheid op het internet te zoeken naar informatie (aan de hand van een foto) zonder verder iets te hoeven typen.

Dat biedt natuurlijk mogelijkheden voor de cultureel erfgoed sector. Zoals het vorbeeld (zie afbeelding) van Google zelf al aangeeft. Ik ben benieuwd of er al instellingen zijn die een experiment hiermee op stapel hebben staan. Ik zou daar graag aan meedoen!