dwalen door Google’s cultural institute
Het bestaat alweer geruime tijd op internet, maar toch hoor ik er nu niet veel over: het Google Cultural Institute. Prachtig vind ik het wel. Ik was afgelopen week wel een uur in het Paleis op de Dam aan het dwalen (zie hierboven)
Dat is ook wel weer verwonderlijk, omdat ik steevast denk dat ik weinig affiniteit heb met 360º foto’s, tijdlijnen en beeldbank-achtige toepassingen. Ik denk het, maar het is dus niet zo. Met Google Streetview heb ik al zoveel gebouwen en straten bekeken! En Fotosynth (van Microsoft notabene) is ook een prachtige toepassing, die als vanzelf diverse foto’s (van verschillende gebruikers of van 1 gebruiker) bijeen kan voegen tot een compleet en kloppend beeld van gebouwen, zoals de Notre Dame in Parijs.
Over interessante tijdlijnen hebben we eerder ook al wel eens iets geschreven. Ook daarvan kan ik dus eigenlijk niet zeggen dat het me maar matig boeit. Goed, dan blijven de beeldbanken nog over. Die zijn voor onderzoek natuurlijk onmisbaar mooi; ook al weet ik zelden wat ik er (van) vinden moet. Meestal ben ik maar matig geïnteresseerd, omdat ik misschien meer van verhalen hou?
Pinterest, zoals bij Tijd voor ’80 van Huis van Alijn, het bord van Inheritage of van het Excentrieke Museum vind ik als ‘beeldbank’ alweer een stuk dynamischer en boeiender. Wellicht omdat het menselijker, socialer is. Het uitnodigen van mensen om mee te pinnen vind ik dan weer een crime. Of ik snap gewoon niet goed hoe het werkt.
Bij Retronaut, een soort fotoblog dat geen reis door de tijd maar mét de tijd biedt, raak ik ook niet snel uitgekeken, omdat dit wellicht aanhaakt bij de wens om even op te gaan in een andere tijd, er ‘nu’ deel van uit te maken en heel sterk is in thematische verzamelingen die telkens een gevoelige plek weten te raken.
Combineert Google’s Cultural Institute op onnavolgbare wijze voornoemde zaken? Nee, dat vind ik niet direct. Maar samen met het Google Art Project en het World Wonders project en met de ‘Discover’ knop onderaan, wordt er gaandeweg een enorm rijke wereld ontsloten die aansluit bij wat ik nu meemaak, overdenk, fantaseer. De video over het project laat het even snel zien. Vreemd genoeg heeft de video nog maar ruim twintigduizend weergaven geteld.
Waarom Google dit doet, met wie, waarover, dat vertellen ze zelf bij de Frequently Asked Quenstions. Google wil de informatie van de wereld universeel toegankelijk maken, digitaal bewaren ten behoeve van educatie en inspiratie. Daar voegen ze dan nog wat engagement van studenten en interactief leren bij.
Musea, archieven en culturele instellingen over de hele wereld zijn hierbij betrokken, zegt Google, door hun collecties online te zetten zodat het publiek op ontdekkingstocht kan gaan. Blijkbaar doet het publiek dat ook. Hoewel ik zoals gezegd vaak denk dat ik daar niet bij hoor, ondanks alle culturele interesse en bijna onafgebroken online aanwezigheid, ga ook ik op ontdekkingsreis. Vooral als ik geïntrigeerd blijf.