Serious Gaming

gastredacteur: Marco Glas
student minor Digitale Cultuur – Reinwardt Academie / HvA

Het gebruik van de term `spelenderwijs leren` is een mooie kernsamenvatting voor het begrip Serious Gaming. Serious gaming is een trend die steeds meer wordt toegepast in diverse branches. Om in te gaan op de mogelijkheden en het doel van serious gaming ga ik eerst in op wat serious gaming inhoudt en de mogelijkheden voor erfgoedinstellingen.
De game-industrie vertegenwoordigt een enorme economische waarde en is nu al een wezenlijk en innovatief onderdeel van de mondiale media-industrie. Het spelen van computerspelletjes blijkt ook nog gewoon goed voor je persoonlijke ontwikkeling. Je leert wie je bent, je hebt een gezonde uitlaatklep en je ontmoet anderen. Hoe zet deze ontwikkeling zich voort? Zullen games onze levens in de toekomst gaan bepalen?

Serious gaming is gebruik maken van een game of een computerspel voor een ander primair doel dan vermaak. Vaak ligt het primaire doel op educatie. Het voordeel van gebruik maken van serious gaming bij educatie is dat het de gebruiker interactief betrekt bij het onderwerp. Zo zijn er ziekenhuizen waar kinderen met brandwonden een virtuele wereld met sneeuw en ijs binnen kunnen gaan, om ze af te leiden van de pijn en werkt de Vrije Universiteit aan een game om leerlingen bewust te maken van klimaatverandering.

Mogelijkheden van serious gaming worden verder toegelicht in de onderstaande video.

Naast het gebruik van serious gaming bij educatie op scholen en in ziekenhuizen is het ook een goede manier om bezoekers van erfgoedinstellingen meer bij de instellingen te betrekken en het vanuit eigen perspectief te bekijken. Ook the Virtual Museum of Canada doet aan Serious Games.
Op Frankwatching wordt in een artikel over Serious Gaming de vraag gesteld: Waarom is leren via gamen nou zo belangrijk? Wim Veen, hoogleraar Didactiek en onderwijsontwikkeling bij de TU Delft, maakt enkele vergelijkingen: “Net als bij schaken (waar ook de meeste spelers doodgaan) en andere spellen gaat het om combinaties van competenties, strategie ontwikkeling en samenwerking. Bij Monopoly gaat het evenmin om geld, maar om concurrentie, om macht. Het gaat om immersief leren (ondergedompeld worden in een game) en het creëren van virtuele entiteiten en persoonlijkheden. Verder wijst hij enkele argumenten aan voor het belang van leren via games:

– Ik kies. Dus niet zoals vandaag het geval is. Iedereen gaat zitten en over een week hebben de meeste aanwezigen nog maar 5% onthouden van wat er gezegd is. Leren doe je door zelf te kiezen, door te externaliseren, door kennis te delen met anderen. Ik ga in Counter-Strike met iemand samen, ik heb een maat en we delen onze strategische aanpak. Ik kies en heb controle over wat ik doe.
– Ik besluit. Ik besluit om dingen te doen en vervolgens zijn er consequenties. In SimCity wordt ik geconfronteerd met de effecten van het besluit, er ontstaan files of niet.
– Ik creëer. Ik creëer in het spel; niet alleen kennis maar ook artefacten. Ik heb te maken met non playing characters die ik tevreden moet stellen in de rol die ik speel. Als in Hollywood dus.

In een zaal van het Allard Pierson Museum in Amsterdam wordt de voormalige Romeinse behuizing virtueel tot leven gewekt. Gewoon even kletsen met de Romeinse keizer Augustus (63 v. – 14 n. Chr.) zal niet gaan, maar het is alsof je hem kunt ‘ontmoeten en horen praten‘ in de villa van zijn echtgenote Livia. Dat de villa – noordoostelijk van Rome – nu een ruïne is, hoeft geen beperking te zijn.

Met behulp van een gamestick kan de bezoeker door de antieke bouwval wandelen in de gedaante van een computerpersonage, een avatar, die hij op een beeldscherm kan volgen. Hij kan Augustus, Livia of een andere avatar tegen het lijf lopen. Onderweg kan hij simpelweg symbolen aanklikken en zien hoe het vroeger was. De virtuele Romeinse villa is een Italiaanse vondst, een ‘unieke’ archeologische serious game en een van de drie visualisatietechnieken waarmee het Allard Pierson de oudheid in een moderne museale jas heeft gehesen.

Van belang bij serious gaming is dat er sprake is van een goede redactie en presentatie, zodat het wel educatief blijft. Daarnaast moeten instellingen ook in de loop van de tijd vernieuwingen toepassen aan de games. Zodat het voor de bezoeker interessant blijft te spelen. En de continuïteit gehandhaafd blijft.

Lees op Frankwatching ook deel 2 Serious gaming = serious business! en deel 3 Taking gaming seriously.