sociale media en relaties, 9 vragen uit interesse

In mijn stal vol stokpaardjes staan een paar favoriete exemplaren. En ik hou ook van rare beginzinnen. Maar goed, één van die stokpaardjes gaat over de connectie tussen sociale media en relaties. Nu probeer ik al een maand deze blogpost gereed te krijgen, dus het is nu wel een stokpaardje dat ofwel weigert, ofwel doordraaft (lees maar verder); en telkens komt er wat tussen. Van stokpaardjes wil men wellicht dat ze hoger springen dan de andere paarden… En er kwam inderdaad iets tussendoor.

Vanmorgen had ik een uitvoerig gesprek met Menno Heling over het project Plaatsen van Betekenis, dat inmiddels steeds meer een vorm begint aan te nemen. Over een week of drie zal de nieuwe naam, identiteit en werkwijze bekend gemaakt worden… blijf het volgen dus! En ook bij dit project zijn relaties belangrijk. Het gaat dan om zowel het sociale aspect van het project -dat wat je deelt met anderen- als de erfgoedinstellingen voor wie Plaatsen van Betekenis er wil zijn. Past dat binnen de uitgangspunten (visie, missie) van het project?
Het project gaat zowel over het bieden van een context -door gebruikers en erfgoedinstellingen- aan allerhande erfgoed gerelateerde data, als over erfgoed promotie; al dan niet in combinatie met toeristische info. Daarbij staan de ervaring en de beleving voorop; en dat is iets wat gedijt in sociale interactie. Tijdens het gesprek vroegen we ons af hoe we die relaties het best kunnen leggen en onderhouden; dus zowel met data als -met name- met mensen. De komende maanden willen we een paar netwerkbijeenkomsten organiseren om onze kennis over o.a. (erfgoed)promotie, verdienmodellen en locatieve media te delen en te leren van de ervaring en kennis van de aanwezige erfgoedinstellingen, hun feedback op onze plannen en zo samen te komen tot een beter begrip van hoe we al die verschillende erfgoedbronnen, locaties, collecties, beschrijvingen, verhalen, feiten en nog meer op een betekenisvolle wijze aan elkaar kunnen koppelen, zo, dat er voor de bezoeker telkens een bijzondere ervaring kan ontstaan.

Toen heb ik vanmiddag eerst maar eens een twitteraccount opgezet. Eerst heb ik een tijdelijk beeldmerkje gemaakt, toen bedacht hoe we het Plaatsen van Betekenis kort kunnen omschrijven en linken, ben toen 200 personen en organisaties gaan volgen (zoektermen erfgoed, monument, kasteel, fort, museum en kijken wie daaraan gerelateerd zijn), toen wat gaan tweeten en nog eens 150 twitteraars gaan volgen. Ik hoopte nog vandaag door 20 personen/organisaties teruggevolgd te worden en het ziet ernaar uit dat dit gaat lukken. Dat is het allereerste begin van een relatie, die zowel persoonlijk als inhoudelijk kan gaan zijn; liefst allebei. Relaties dus.

Netwerken, PR, sociale media, (open) data… alles draait om verbinden
De term ‘relaties’ mag je hier breed opvatten, zo breed als je maar denken kunt. Zelf denk ik bijvoorbeeld aan:
– contextualiseren, betekenis geven o.a. door (social) tagging en verbinden van bronnen en (nieuwe) commentaren, toevoegingen
– waarden van een organisatie; binnen de visie en met name de missie van een organisatie is -als het goed is- ook bedacht voor wie de organisatie er wil zijn. De bedoeling is natuurlijk ook  te bedenken welke relatie de organisatie met die personen wil onderhouden. Het verdient de voorkeur dit relationele onderdeel van de missie apart aandacht te geven en te definiëren. Daarmee ontstaat met visie, missie en relatie een ‘drietakt’ impuls voor de daaruit volgende strategie van een organisatie. Daarin komen ook zaken als CRM, HR en P&O aan de orde. Via dit weblog verscheen eerder een scriptie van Nathalie Bulsing over de invloed van sociale media op CRM.
– het businessmodel canvas van Osterwalder dat ook bij het BMICE project centraal staat, omvat o.a. de segmenten klanten, klant-relaties en partners. Alle drie zijn ze te beïnvloeden vanuit de wens, wil en werkwijze om met relaties om te gaan. Bedenk daarbij dat klanten en partners ook de (toekomstige) vrijwilligers binnen een organisatie kunnen zijn…

Op CMS Wire las ik vandaag een blogpost van Oscar Berg met de titel “Don’t underestimate the power of networks“. Ook hij legt nadruk oprelaties. The power of relationships is often underestimated by organizations. They overemphasize the value of transactions at the expense of their relationships with customers, partners and employees. […] Relationships need to be treated as the foundation for all value creation in a business. Organizations need to shift focus from being purely transaction-oriented to become more relationship-oriented. This in turn requires a corresponding shift away from the currently dominating one-way and transaction-oriented communication to a richer, more personalized, honest and transparent two-way communication with customers and other stakeholders as well as internally within the workforce.

Ook PR hoort er dus bij en dat is waarom ik af en toe een kijkje neem bij weblogs en groepen over dat onderwerp. Zo kwam ik via LinkedIn bij Ragan’s PR Daily en ‘bladerde’ daar even snel door de onderwerpen. Een nog redelijk recente post trok mijn aandacht, waarschijnlijk omdat het getal in de titel een handig lijstje suggereerde. Nu redeneert de schrijver van de blogpost, Brad Phillips, duidelijk vanuit de PR kant en niet vanuit de interviewer. Je voelt daarbij de nervositeit, zo niet de angst dat een interviewer wel eens vervelende vragen kan stellen, waardoor de PR persoon in verlegenheid gebracht kan worden. Het viel mij vervolgens op dat het lijstje, mits ruimhartig vertaald, vooral een aansporing zou kunnen bevatten bij het benutten van sociale media. Bij sociale media ga je op die manier proactiever te werk.

9 vragen om aan geïnteresseerden te stellen
Anders dan in het artikel van Brad Phillips bedoel ik het vragen niet zozeer als reactie op een interviewer, maar eerder om contact te leggen, zelf interesse te tonen en zo het gesprek op gang te helpen met degene die in jou (jouw organisatie) geïnteresseerd is. Wanneer weet je dat iemand geïnteresseerd is? Je kunt natuurlijk monitoren of en door wie er over jouw organisatie ‘gesproken’ wordt. Maar soms krijg je eenvoudig een mention of reply of DM via twitter, een like of een reactie op facebook, een +1 op Google+. Beschouw dat als een uitnodiging, het begin van een gesprek. Dan heeft het natuurlijk weinig zin om de ander meteen een persbericht of ander corporate verhaal te verstrekken. Dat is overduidelijk, lijkt me, maar wat vraag je dan wel? Ik kan je aanraden te denken als in de ‘analoge’ wereld, waar je mensen op een (pers)conferentie of bij een borrel ontmoet. Bij veel sociale media gaat het in wezen niet anders.
Vaak weet je ofwel de naam van de persoon in kwestie (steeds vaker gebruiken mensen hun eigen naam bij sociale media), ofwel de naam van de organisatie. Het is handig, maar ook een teken van interesse om naar de (ontbrekende) naam te vragen; de allereerste vraag om te stellen dus. Vraag ook waar iemand mee bezig is, of er een speciaal project of verhaal is waar jij iets aan kunt toevoegen, wat bij de ander de invalshoek/passie/drijfveer/ambitie is, of hij/zij er er (daarom) vaker mee bezig is, wie hij/zij nog meer gesproken heeft of van plan is te spreken, of er misschien iemand in jouw organisatie is die jouw gesprekspartner graag zou willen spreken, of er nog iets anders is waarmee je van dienst kunt zijn. Aandacht veinzen heeft geen zin. Dus mocht je eigenlijk nogal ongeïnteresseerd zijn, vraag je dan af waarom je gebruik maakt van sociale media. Of hoe zou je jezelf nog beter kunnen motiveren?