Stellingmaand: sociale vaardigheden..
Terwijl ik van verveling of van luciditeit -of allebei- in de trein zat te tweeten, kwam ik op een omkeer-gedachte. We denken namelijk steeds dat sociale media zich nog wel wat mogen ontwikkelen, dat ze zich naar ons dienen te plooien, of dat ze soms wel heel erg wezensvreemd zijn (asociaal). De laatste groep is doorgaans weinig bekend met sociale media en onbekend maakt onbemind. Natuurlijk zijn er daarentegen veel mensen die sociale media volledig in hun leven geïncorporeerd hebben, zoals je leert fietsen zonder nadenken (een fiets, dat is pas wezensvreemd!). Die laat ik hier even buiten beschouwing ten gunste van mijn september-stelling.
Wij hebben onvoldoende sociale vaardigheden om met sociale media om te gaan; het wordt tijd dat we eindelijk eens echt sociaal worden en wat sociale vaardigheden bijleren.
Aanvankelijk had ik deze stelling als vraag via twitter gesteld en het als zodanig ook in deze blogpost verwerkt. Maar een vraag is geen stelling. Ik poneer deze stelling in het kader van September Stellingmaand. Ik weet natuurlijk wel dat Stellingmaand heel anders bedoeld is.
Om de aanleiding hiertoe duidelijk te maken, probeer ik even een doorsnee dag van een docent/adviseur erfgoed en nieuwe media te beschrijven.
Gister gaf ik les aan de studenten van de minor Publiek & Participatie op de Reinwardt Academie, samen met mijn collega Nico Halberstma. Het college ging o.a. over ideeontwikkeling, bepaling van de kernboodschap en het denken binnen de box (die je daarvoor eerst opent en verkent) met behulp van onder meer Systematic Inventive Thinking (kortweg S.I.T). En dat alles toegepast op het erfgoed domein; en daarbuiten. Vervolgens maakten we de overstap naar een eerder college over sociale media, crowdsourcing en community management en gaven daar een verdere verdieping aan. Zo hopen we dan aankomend erfgoedprofessionals voldoende bagage en gereedschappen mee te geven.
Na het college sprak ik nog een tijd met een andere collega over beheer en behoud (van roerende erfgoed collecties), restauratie en conservering in het kader van Collectiewijzer. Ik wilde hem overtuigen van het belang dat dit netwerk ook voor hem en zijn studenten aan de Reinwardt Academie kon hebben. En weer ging het over sociale media.
Daarna nam ik de trein naar Hilversum, kwam er in Hilversum achter dat ik mijn laptop in de Reinwardt Academie had laten staan en nam nogmaals de trein naar Amsterdam Muiderpoort. Binnen tien minuten was ik weer terug met laptop op station Muiderpoort, waar ik opnieuw de trein naar Hilversum nam. Dusdoende kwam ik in een tamelijk ontheemde gemoedstoestand terecht, terwijl ik na bleef denken over al die sociale media en dat mensen als ik telkens maar anderen vertellen over het nut, de kwaliteiten, het plezier en waarom je het zou kunnen gebruiken. De studenten weten inmiddels, althans dat hoop ik, dat ik een paar stokpaardjes heb, zoals:
- ontmoetingsplekken en gesprekken: alle media (waaronder ook evenementen, musea en tentoonstellingen) faciliteren in plekken waar ontmoetingen kunnen plaatsvinden en conversaties plaatsvinden, tussen mensen, meningen, context. Zo verzorgen we betekenis.
- interactie = redactie: wie een dialoog wil, moet niet alleen kunnen meepraten maar ook kunnen luisteren en dat liefst op professionele wijze. Dat kost tijd, creativiteit en menskracht
- sociale media blijven evolueren in de richting van wat wij altijd al doen: op verschillende gelegenheden en niveaus met elkaar converseren, d.w.z. kletsen, kennis uitwisselen, voordragen, stemmen, zingen, schelden, etc. etc.
Je kan de stelling natuurlijk alsnog als vraag opvatten. Is het zo dat wij onvoldoende sociale vaardigheden hebben? Anders gezegd: gaan sociale media ons helpen nieuwe sociale vaardigheden op te doen en worden we daar weer (anders) menselijk van? Aanvullingen, correcties en regelrechte tegenspraak zijn van harte welkom. Ik zal aandachtig luisteren.