van Ilias naar Iliad

Nieuwe boeken bladeren het schoonst. Analoog aan de ‘nieuwe bezems’ zou dat een motto kunnen zijn voor de vernieuwing op het gebied van boeken, ofwel: de optimale verspreiding van geschreven taal. Echter, digitaal bladeren ze niet en dat is ook nergens voor nodig.
Al een tijdje volg ik nieuws over digitale boeken, e-boeken, oprolbare scherm-kranten en meer. Raoul Boers, docent aan de Hogeschool van Amsterdam, weet er alles van. Hij doceert een module over dit onderwerp binnen de minor e-Cultuur aan de Reinwardt Academie. Natuurlijk is de ontwikkeling van het boek, en in het bijzonder de digitale ontwikkeling, van belang voor de erfgoedsector. Zowel voor het (opnieuw) aanbieden van facsimile als voor het aanbieden van nieuwe catalogi, achtergrondartikelen, tijdschriften. Onlangs kwam ik weer twee interessante berichten tegen. Ik noem ze hieronder kort en ben benieuwd naar suggesties en commentaren.

The once and future e-book: on reading in the digital age
Een uitgebreid artikel door John Siracusa (what’s in a name) over verleden en toekomst van het boek in het digitale tijdperk bij Ars Technica (zie afbeelding).

Nieuwe mobiele telefoons worden e-book readers
Een bericht op Informatie Professional over het digitaal beschikbaar stellen van anderhalf miljoen digitale boeken voor mobiele telefoons als de iPhone en de T-Mobile G1 door Google. Ook Amazon heeft aangekondigd om de boeken die nu geschikt zijn voor de e-book reader Kindle geschikt te maken voor verschillende merken en typen mobiele telefoons.

Daarbij heeft Google een mobiele versie van zijn boekenzoekmachine Google Book Search. Let op het verschil in business model: “De boeken voor gsm die Google gratis beschikbaar stelt, zijn auteursrechtenvrij en al ingescand voor Google Book Search. Voor de mobiele boeken van Amazon zal betaald moeten worden.”

Ik heb desondanks nog steeds geen grip op dit onderwerp en vragen blijven in mij opkomen. Uit onkunde wellicht, of omdat ik er slechts nu en dan mee in aanraking kom; een slecht onderhouden voorliefde dus. Ik heb vragen over gebruiksgemak en gebruiksmoment, maar ook over de gevolgen hiervan voor hoe wij boeken maken en tot ons nemen.
Eigenlijk is mijn vraag deze: is het papieren boek gedoemd om erfgoed te worden (en gaandeweg te verdwijnen uit de winkelschappen) en wat wordt – na een hybride overgangs periode wellicht- de optimale vorm van de digitale opvolger, hoe gebruiken we die (zonder te bladeren) en welke gevolgen kan dat hebben voor ons besef van chronolgie, causale verbanden, getuigenissen, waarheid?