Communities & networks post Web 2.0 / Walled Garden #1

Met de mogelijkheden van Web 2.0 blijft de vraag actueel of we dat echt wel willen, al die vrijheid, al die connecties, al die informatie, al dat samenwerken. De trend is dat online community’s zich steeds vaker in een ommuurde tuin (Walled Garden) bevinden. In hoeverre is dit van invloed op de toegankelijkheid van informatie en kennis? De introductie van Virtueel Platform bij de tweedaagse conferentie die ze op 20 en 21 november organiseren in het Lloyd Hotel in Amsterdam stelt deze vragen centraal. Is er sprake van een verlies aan privacy?

Op de website van Virtueel Platform wordt de vraag als volgt gesteld: “What happens when we have friended our old friends on MySpace and have written professional testimonials on LinkedIn, have scrobbled our entire music libraries on last.fm and have written on many walls on Facebook? Can networks be open, sustainable and valuable? Or does a network only work when it’s a walled garden?” (Sabine Niederer, Institute of Network Cultures)

Tijdens de conferentie zullen er plenaire sessies zijn, maar vooral ook workshops. zelf zit ik in workshop 5: “FLWR PWR! tending the Walled Garden”, geleid door Matt Ratto. Ik weet niet wat me te wachten staat, maar dat zal snel voorbij zijn. In het programmaboekje staat een tekst over plastic (artificiële) droombloemen, die we gaan bouwen. Bloemen van afval zoals plastic koffiebekertjes, piepschuim verpakkingen, die we leven gaan geven en een communicatiestrategie meegeven. Niet echt ‘my cup of tea’, na 15 jaar in de beeldende kunst geexperimenteerd te hebben, was ik er in 1998 klaar mee. Sindsdien constateer ik ook een lichte allergie voor ‘autonome, mediagerelateerde, kunstzinnige’ experimenten. Dus als ik straks enthousiast ben, moet het wel erg indrukwekkend zijn.

Na een introductie en mededelingen van dienst komt Tom Klinkowstein aan het woord. Hij beschrijft een imaginaire hypothese: “2030 – a day in the life of…” Hij vertelt hoe hij, toen hij nog jong was, na het lezen van een artikel in Scientific American over de toekomst bleef nadenken over de toekomst. Interessant is dat hij de linkt legt tussen speculeren over de toekomst en verantwoordelijkheid nemen voor diezelfde toekomst. Het één kan niet zonder het ander bestaan. En dat is wat we gaan doen vandaag. nadenken over de (nabije) toekomst, op een verantwoordelijke wijze.